(05) Tresnaku Ketulup Kembang Mawar

Tresnaku Ketulup Kembang Mawar
Dening : Afelia Febriani

“Klonthang ...” ...  “Halah !” ... “Yuoh-yuoh” ...  “Heeemmm”

            Srengenge lagi munggah, suara semruwet wis keprungu saka pawon oameh Santi. Yowis mengkono kui, Santi karo ibuke iku raono sing gelem ngalah, loro-lorone pada wae. Deweke wong loro iku, cepet-cepet masak mergo arepe ndelok manten, padahal temune manten kui ish mengko jam 10 awan. Yo ngono kui. Santi sing isih nom senengane mangkal ibune. Ibune sing dimangkali malah meneg wae. Pancen anak karo ibune podo wae, rageseh sifate. Wong loro kui nerusne masak karo cerit-cerita

Ibu       : “Lha yo ya san, Kang Rido kok wis arep rabi” (kandhane ibu nang santi)

Santi     : “Mbuh ke, kudune Kang Ido kui rabine karo aku bu” (saurane Santi karo ngulek bumbu ing layah)

Ibu       : “Bakal bojone Kang Rido kuii jannn hemmm uayuuuu tenan ye San ” (goda ibune Santi)

Santi     : “ Halalahh bu-ibu ndakkkk” (saure Santi karo mrengut)

Ibu       : “Lha ndek biyen kae kepiye to San, ajimu-ajimu kurang manjur kee..”

Santi     : “Jare Pak Kusno ke aji0aji sing ws paling ampuhh yoo buuu” (santi ngengkel)

Ibu       : “Aji-aji paling ampuh kok iso gagal, aji-aji uopooo”  (belane si ibu)

Santi     : “Heh buk tak critani yo, kek kok iso gagal pieee”

9 wulan kepungkur

Ayang-ayang kae saya suwe saya gede. Sumrigah bungah batine Santi nginget ayangan saka kulon kae. Ketara Kang Rido mlaku karo nuntun sepedane. Saya cedak saya cedak, wis rasabar batine santi ngenteni. Diparani Kang Rido sing nuntun sepedane.

Santi                : “Sugeng siang kang Rido” (sapane Santi marang Kang Rido)

Kang Rido        : “Siang mbak Santi” (Saure kang Rido rada bingung

Santi                 : “Emmm eheheh, saking sabin to kang ?” (takone Santi marang Kang Rido)

Kang Rido        : “Eh, injih mbak, lha Santi anejng teng pundi ?”

Santi                 : “Ehehehe, namung mlampah-mlampah mawon kang ”

Kang Rido        : “Owalah mbak-mbak”

Santi                 : “Ehehehe, Kang Ridoo ” (celuke Santi karo nada manja)

Kang Rido        : “Nggih mbak Santi” (saure Kang Rido karo rodok aneh )

Santi                 : “Saknjane kulo niku tresna kaliyan sampean kang”(kandhane Santi karo isin-isin)

Kang Rido        : “Hee .. apa mbak ?? tresno ?? eheheh gih sepuntene mbak, kula ampun dijodohke kalih bapak lan ibu. Monggo mbak ” (numpaki sepedane ninggalke Santi)

Santi arepe mulih ning omahe. Atine lara, batine semrawut. Tekan gerdu pertelon Santi pethukan kancane, yaiku Rika lan Siti. Mngerti yen ana ong loro kui, Santi banjur mandek lan nyeritaake kejadian karo Kang Rido mau. 

Rika     : “Nyapo San ? wajahmu ko kumel men ?”

Siti       : “Kumbahan mu rung bar o San ? layak to mbesengut”

Santi     : “Tresnaku rra ditrima karo Kang Rido” (sauren Santi karo sesenggukan)

Rika     : “Heeeeee, Uopoooooo ??”

Siti       : “Lah alah ngono e kok”

Rika     : “Wis-wis San aja nagis, aku nduwe ide” (Rika mbisiki Santi)

Santi     : “...hemmm...”

Rika     : “Okeee ?”

Santi     : “Siipp Ka, mantap wi”

Rika     : “Sit tak tingal sek ya, aku karo Santi arepe enek uruan sadela”

Siti       : “He.e yo, yowis aku tak mulih wae”

            Santi karo Rika tibake arep nyang mbah dukun. Ngerti dewe sing arep dilakoni Santi yaiku melet Kang Rido supaya tresna karo deweke. Pancen ala pikiranewong loro iku. Wani-wanine tresna digawe dolanan.

Kusno  : “Wis pokoe iki aji-aji paling manjur sak donya gawe ngluluhne atine manungsa !” (kandhane mbah dukun)

Santi     : “Nggih mbah, matur suwun”

Kusno : “Wis ndang mulih, sebarna gegeman iki ing ngarep omahe wong sing mbok tresnani”

Reka    : “Injihh mbah”

Tekan ngarep omahe Kang Rido, Santi lan Reka banjur nyebar gegeman leh maringi mbah dukun. Batine wong loro kui seneng banget. Ngguyu jegigisan. Gegeman kui disebar ana ngarep omah cedak kembang mawar. Sak banjure nyebarne, wong loro kui kelakon mulih karo ati suringah. Tekan omah Sabti lan Rika cerita nang ibune. Ibune ngono yo nyetujui wae, ora malah diseneni.

Dino Sesuke

Dino iki Santi arep jajal aji-aji winginane. Santi wing percaya yen kang Rido bakal tresna mati karo deweke. Pas Kang Rido leren ana gubug sawah, Santi ngampiri Kang Rido.

Santi                 : “ Sugeng siang Kang Rido !!”

Kang Rido        : “Ehh sugeng siang mba, wonte napa nggih ..?” (pitakone Kang Rido bingung)

Santi                 : “Niki kula mbeta gedang goreng kangge Kang Rido”

Kang Rido        : “Ohh suwun mba, kula wau geh dibetani kalih ibu. Anu mba wiinganane enten napa nggih mba kok nyebar gegeman dateng ngajeng griya kula ?”

Santi                 : (“Waduhhh kok Kang Rido ngerti neh, duhh alamat gagal iki”) Batine Santi
“Eh anu Kang, ee kala wingi nika .. ee ningali kembang mawar e ibuke sampean kok sae-sae warna-warni ngaten”

Kang Rido        : “ Winginanae nika kula tangkletake pak yai kadose niku pelet lo mba” (kandane Kang Rido karo radak nesu )

Santi                 : “Ehh mboten Kang mboten”

Santi bingung, Kang Rida kok malah ora tresna tapi kok malah ngerti yen deweke melet Kang Rido. Pelete koyone gagal, Kang Rido malah nesu-nesu karo deweke, ora malah tresna. Santi banjur teka maneh ing mbah dukun. Nakokake kepiye jelase

Kusno : “Pie-pie nduk, berhasil apa ora ? lak berhasil ta ?”

Santi     : “Mboten e mbah, malah gagal, deweke malah ngertos yen kulo masang pelet” (batine sandi deg-degan)

Kusno  : “Sakjane sapa to sing arep kok pelet ki, Rido anake sapa ?”

Santi     : “Putrane Pak Sodiq kalih Bu Solekah”

Kusno : “Lhooo oalaaahhh nduk, yo jelas gagal. Kowe rangerti apa yen ngarep omahe kae akeh kembang mawar he ?” (takone mbah dukun, pegel)

Santi     : “Gih ngertos to mbah, winginane kula sebar teng ngajengan kembang mawar niku”

Kusno : “Yo kui . Kembang mawar iku iso gagal ne wong kena pelet nduk, tresnamu ra ditrimo yo mergo kembang mawar kui” (kandhane mbah dukun pasrah)

Tresnane Santi ing kang Ridp wis ora ana harapan maneh. Derke gagal melet Kag Rido perkara kembng mawar sing ditandur ibune Kang Rido ing ngarep omah. Yo ngoiku oleh-olehane yen tresna kapeksa. Kabeh iso dadi mala. Mula mati,urip, lan jodho iku wis ana sing ngatur yaiku Gusti Allah. Aja sampe meksa tresna  lan nglakoni hal-hal sing ala.