(23) Isyarat saka Romana

Isyarat saka Romana

Dening : Asti Kinasih

“Rom,ayo ning kantin” omongku marang Romana

“Moh ah” jawabe Romana judes

“Nyapo? enek sesuatu ? apa rom ndang omong!”  omongku marang Romana

Dina kui aku lan Romana isih kaya sewajare kanca.Omong-omongan bareng,guyon.Isih kaya rong tahun kapungkur.Akeh kedadean kang nduweni sejarah ing uripku lan Romana.Uga akeh kedadean sing gawe aku guyu,nangis,susah,seneng kayata kanca karib.

Jujur wae aku kagum marang Romana amarga dheweke sering mbantu ibu bapake walaupun akeh tugas sekolah sing kudu sing bar ke ing wektu sing sesandingan.Romana pinter maca Al-Qur’an ,aku kagum karo dheweke .Kui kabeh iso nutupi kekurangane Romana sing ora bisa  diomong ayu,kulit putih kan menarik dibandingke kanca sakbalatane.

 Nanging awit dina iki aku duwe masalah karo Romana.Aku sempet mikir iki kabeh ujian saka kisah kekancanku karo Romana.Nanging anggepanku salah,Romana malah mikir iki akhir saka kisa kekancanku lan dheweke.Sikape labil lan kerep gawe aku jengkel marang dheweke ,dheweke ya isih  kaya bocah cilik.

Tepate ndek wingi dheweke sempet nyinggung perasaanku,dheweke menehi masukan sing secara ora langsung nyeblokake harga diriku ing ngarepe kanca-kanca.Sikape wingi ora kaya Romana sing tak kenal ,dhewe ora meneh kancaku sing tak anggep apikan sing mikir apa sing saurunge diomong .Kui kabeh gawe aku lara ati lan pegel marang Romana.

 “Aku mung isa guyu marang kedadean sing tak alami”  omongku ing jero ati

Sumilire angin nambahi susah ing atiku.

“Apa iyo aku kudu mutus kekancan karo Romana ,kekancan sing wia tak jalin awit cilik?” aku bingung aku kudu kepiye.

Aku duweni keyakinan Romana isih nganggep aku kanca.Aku ora bisa mblituki atiku dewe.Kabeh kedadean kuwi ngalir kayata banyu ,sing mlaku tanpa tak sadari.Aku iling banget nalika Romana nyindir aku lan juju raku ora bisa lali pengalaman pahit iki.

Sampek akhire aku raiso nahan nesuku ,aku wis gaiso ngontrol.Aku sing ndisik ramah saiki dadi nesunan ,ya mungkin iki amarga pengaruh masalah sing tak adepi saiki.Alon-alon nanging mesti aku ngadoh saka Romana ,aku ora sapa aruh marang dheweke ,Romana yo ngono sikape marang aku.

Sak wise kedadean kuwi aku lan  Romana ora kaya kanca ,nanging iso diarani kucing karo tikus amarga ratau akur.Sing marai aku soyo gelo marang Romana yaiku dheweke meneng wae naliko ketemu aku.Aku kerep guyu yen ketemu Romana nanging aku ora direspon,aku dinengke.Romana blokir akun medsosku lan nambahi susah ing atiku.

Seiring mlakune wektu kedadean iki ora soyo nemoni titik terang,tali persaudaraan soyo pedot .Akhire kanca-kanca mbujuk Romana amrih ora gawe dawa masalah iki .Nanging aku lan kanca-kanca ora bisa mbujuk Romana amarga Romana nduweni watak keras kepala lan angel dikandani.

“Duh Gusti ingkang maha welas,aku kudu piye?” omongku ing ati

Seiring lakuning wektu Romana soyo ngadoh lan ngadoh,sampek ora enek jarak sing bisa ditempuh.Kui kabeh garai aku sedih ,kudu nangis lan frustasi.

Ademe howo bengi iki menehi tanha aku kudu ndang turu.Wis luwih saka sak jam aku ngelamunke masalahku nanging ora ono titik terang,aku malah soyo bingung,bingung,lan bingung.Ora ana liyane.

“Kok iso sampek kaya ngene?”  aku ngremeng dewe

Kabeh kuwi ngebaki pikirku.Aku mbullatke tekad sesuk aku kudu ngebarke masalah iki karo Romana.

“Rom,aku takon” karo mlaku ing cedake Romana

“Ana apa?” saut e Romana judes

“Aku arep omong penting”

“Ora usah basa basi ,ndang cepet aku isih nduweni tanggungan liyo!” Romana

“Apa iyo adewe saiki ora konconan meneh ?” takonku marang Romana

“Sing jelas aku isih tetep teguh karo pendirian awalku” Romana berontak

“Maksude,adewe wes ora kekancan?” aku luwih ngeyakinke awakku dewe

Romana luwih milih ngaleh lan mlayu ngadoh saka aku.Tapi setidak e aku wis wani omong isi atiku,sing wis suwe tak pendem jroning ati.Nasib kekancan ing ujung tanduk.

Aku kaget banget, tepate tanggal 12 Oktober 2015 jam 13.25 WIB.Rpmana nyadari kesalaahane lan gelem minta maaf marang aku .

“Aku minta maaf” Omonge Romana

“Iyo rom,aku ora nduweni dendam saithik pun karo awakmu”

Romana nglakoni hal sing podo marang kanca-kanca liane.Alhamdulillah.

Aku sujud syukur marang kuasaning gusti amarga berkat hidayahipun aku lan Romana mbalik kekancan lan njalani bungahing urip.